نقش پدری
در این مقاله به نقش پدر در یک خانواده پرداخته می‌شود. نقش پدر چیست؟ تفاوت آن با نقش مادر؟ چگونه پدری چیره شویم؟ و از چه راه‌هایی کسب آگاهی کنیم؟ از جمله مباحث این مقاله است.
تفاوت نقش پدر و مادر
مادر هم‌زمان با باردار شدن چون به صورت عینی جنین را حس می‌کند، نقش مادری نیز برای او آغاز می‌شود. اما پدر این نقش را دیرتر و خیلی ناگهانی، با تولد کودک دریافت می‌کند. در این اتفاق و در یک شب نه تنها پدر در موقعیتی قرار می‌گیرد که تا به حال تجربه‌اش نکرده (در مورد فرزند اول) بلکه تمام شرایط قبلی زندگی‌اش نیز به هم می‌ریزد: بی‌خوابی، گریه و بی‌قراری نوزاد، خستگی مادر، مدیریت زمان، تغییری که در روند کار او ایجاد می‌شود و …. پس پدر مانند مادر نیاز دارد که خود را آماده این نقش کند.
پدری سخت است؟
گاهی اوقات با توجه به شرایط جامعه و شرایط محیطی که ئدر و مادر در آن پرورش پیدا کرده‌اند، تبدیل به پدری آگاه و چیره شدن سخت‌تر می‌شود. دخترها از همان ابتدا حتی در بازی‌های کودکانه‌شان با نقش مادر آشنا هستند. آن‌ها بارها و بارها با عروسک‌شان و بزرگ‌تر که شده‌اند با کودکان اطراف‌شان مادر بودن را تجربه کرده‌اند. اما در همین جامعه معمولا عروسک داشتن برای پسرها خیلی جالب نیست و کمک در نگه‌داری از کودکی دیگر به پسری سپرده نمی‌شود. بنابراین پدر با این نقش تا زمانی که خودش در جایگاه پدر بودن قرار نگیرد، بیگانه می‌ماند.
چگونه پدری چیره باشیم؟
در وهله اول اگر شما پدر و یا مادر پسری هستید. عروسک را مانند دیگر اسباب‌بازی‌هایی که دارد، وارد بازی‌هایش کنید. آن را کاری دخترانه ندانید و اگر زمانی پیشنهاد خرید آن را داشت، مانع‌اش نشوید. اجازه دهید پسر هم با نقشی که احتمالا در آینده خواهد داشت، آشنا شود.
در گام دوم کافی‌ست این را بدانیم که وظیفه ما در نقش پدر و مادر، پرورش کودک‌مان است. و هیچ کس دلسوزتر و ارجح‌تر در مورد این نقش‌ها برای کودکی نیست. پس برای انجام هر چه بهتر این نقش به خودمان اعتماد کنیم. با اعتماد به خود به این مسیر وارد شویم، در آن گام برداریم و آگاهی خود را تا جایی که برای‌مان مقدور است بالا ببریم. نسبت به ابعاد مختلف آن شناخت پیدا کرده و آن‌ها را در زندگی پیاده کنیم.
از طرفی پدر برای وارد کردن نقش خود در حیطه امن و چیره شدن به آن باید به دنبال آگاهی از منابع مختلف باشد. از طرف دیگر هم مادر نیز باید به پدر اعتماد کرده و در این راستا هم‌راه او باشد نه بازدارنده (نفر سوم رابطه پدر و کودک نباشد).
از همان ابتدا اوقاتی را با فرزند خود بگذرانید. زمانی مختص پدر و فرزند. در این زمان با هم بازی کنید. خوش بگذرانید. به گردش و خرید بروید. با هم وسیله‌ای را تعمیر کنید. با هم کتاب بخوانید یا نمایشی عروسکی اجرا کنید. بهتر است این روال در زندگی هر روزه‌تان باشد حتیاگر زمانش کوتاه است.
از چه راهی آگاهی کسب کنیم؟
فیلم دیدن، کتاب خواندن، دیدن زندگی دیگران، دقت کردن به رفتار بچه‌ها در پارک، فروشگاه و …، شرکت در دوره‌های مرتبط، کمک از مشاور و فرد آگاه در این زمینه، صحبت با خانواده‌هایی که تازه بچه‌دار شدن، وقت گذراندن با نوزاد دیگران. این‌ها همه روش‌هایی است که پدر با کمک آن‌ها می‌تواند علم خود را در این رابطه ارتقا دهد.
نکات:
- لزومی ندارد که روش تربیتی پدر و مادر یکسان باشد. کافی‌ست در اصول هم‌عقیده شوند و هر کسی از راهی که خودش بلد هست به هدف برسد. کودک با تنوع راهبرد هم آشنا خواهد شد.
- سعی نکنید یک پدر سوپر قهرمان باشید. شما در درجه اول یک انسان هستید پس یک پدر واقعی باشید.
ماتیکانکده کتاب‌های زیر را در زمینه نقش پدری پیشنهاد می‌کند. برای دسترسی و خرید این کتاب‌ها به بخش فروشگاه مراجعه کنید.
