دریا قرمز نیست

یکی از اصول تربیتی برچسب نزدن به کودک است. هر کودکی توانایی‌های منحصر به فرد خود را دارد. برچسب مطلق زدن به کودک مانند خجالتی بودن، باهوش بودن، تمیز بودن و … تمرکز کودک را از توانایی‌هایش برداشته و بر روی باورهایی می‌گذارد که بقیه از او دارند. حتی زمانی که این باورها از چیزی که کودک هست خیلی فاصله دارد. و این یعنی ضربه به کودک. کودکی که باهوش خوانده می‌شود سعی‌اش همیشه بر این است که این باور در ذهن بقیه خراب نشود بنابراین شروع به تلاش می‌کند و اگر جایی با شکست مواجه شود سرخورده شده و اعتماد به نفسش را از دست می‌دهد. پس مراقب برچسب‌های که به کودک خود می‌دهیم باشیم (چه برچسب مطلوب و چه برچسب نامطلوب).

کتاب «دریا قرمز نیست» داستان مدادی است که رنگش آبی است اما روی آن برچسب قرمز خورده است. همه از او انتظار دارند که توت فرنگی قرمز، مورچه قرمز و هر نقاشی قرمز دیگری بکشد. اما او هر چه تلاش می‌کند نمی‌تواند. ناامیدی، سرخوردگی و از دست دادن اعتماد به نفس از جمله احساس‌هایی است که از به نتیجه نرسیدن تلاش‌ها برای این مدادرنگی ایجاد می‌شود. تا اینکه دوستی پیدا می‌کند که می‌خواهد یک اقیانوس آبی بکشد. آن موقع هست که همه متوجه مدادرنگی آبی می‌شوند. او کارش را خیلی خوب انجام می‌دهد. خود و ویژگی‌های خود را می‌پذیرد و راضی می‌شود. در این بخش از داستان جمع مدادرنگی‌ها در قالب زندگی گروهی و کمک به مدادرنگی آبی نیز نشان داده شده است که بسیار ارزشمند است.

پرتقال این کتاب را در دسته «من خودم را دوست دارم» قرار داده است. کتاب‌های این مجموعه به کودک کمک می‌کنند خودش را همان‌گونه که هست دوست بدارد. این کتاب‌ها پاسخگوی نیاز کودک برای شناخت بهتر خود، پذیرش خود، پذیرش ظاهر و همچنین آشنایی با مفاهیمی همچون خودباوری، خودپذیری و احترام به خود هستند.