تعارض بین والدین در فرزندپروری از چه زمانی آغاز میشود؟
برای بسیاری از زوجها، یا بهتر است بگوییم تقریبا برای همه، نقش پدر و مادری یکی از چالشهای واقعی و مهم است. چالشی که در آن طرفین با دیدگاههای متفاوت و گاهی متضاد با هم دست و پنجه نرم میکنند. این چالشها از روز اول شروع میشود. برای کودک چه نامی انتخاب کنیم؟ آیا میخواهیم کودک با شیر مادر تغذیه کند یا با شیرخشک؟ میزان مشارکت دیگران را تا چه حدی مجاز میدانیم که به دخالت نیانجامد؟ غذای کمکی را از چه سنی شروع کنیم؟ و هزاران مورد کوچک و بزرگ دیگر که پدر و مادر باید به توافقی برای انجام آنها برسند.
مسئله مهم مدیریت این تعارضات است. فرض کنید شما خواهان این هستید که کودک شب در ساعت مشخصی بخوابد و روتین داشته باشد اما همسر شما طرفدار روتین نیست و هر ساعتی که کودک بخوابد برایش رضایتبخش است. یا فرض کنید که برای کمک تمایل داشته باشید از یکی از نزدیکان مانند مادر خود کمک بگیرید اما همسر شما مخالف این موضوع است. در این مقاله به این موضوع خواهیم پرداخت که چگونه این مسائل را مدیریت کنیم تا تبدیل به مشکل نشوند.
از همین ابتدا اعتراف میکنیم که مدیریت این مسائل واقعا سخت است. دو نفر که یکی پدر کودک است و دیگری مادر او و هر دو خواهان بهترینها برای کودک خود هستند، دو طرف یک طناب را گرفتهاند و میکشند و شدیدا معتقدند که روش و حرف آنها درست است و در اغلب موارد حتی به حرفها و دلایل طرف مقابل گوش هم نمیدهند.
دو نکته مهم در این مثال نهفته است. اول اینکه زمانی که با کسی در تعرض هستید از دعوا و بحث خودداری کنید. این بحثها نتیجهای به جز خستگی برای شما ندارد. دوم اینکه دست از اثبات خود و نقض دیگری بردارید. تعارض را کنار بگذارید و سعی کنید گفتوگویی مفید با هم داشته باشد. به یاد آورید که هر دو به دنبال راهی بهینه برای حل مسائل کودک خود هستید و هدفتان مشترک است.
روشهایی برای تعامل موثر برای مدیریت تعارضها
- سعی کنید با حفظ خونسردی موضوعی که باعث بروز تعارض شده است را پیدا کنید. موضوع را واضح مشخص کنید. برای مثال دیدگاه ما در مورد تلویزیون دیدن کودکمان متفاوت است.
- بیان کنید و در عمل هم نشان دهید که مایل هستید در مورد موضوع موردنظر صحبت کنید و با همفکری هم، به نتیجه مطلوبی برسید.
- زمان مناسبی را برای گفتوگو انتخاب کنید. زمانی که هر دو آمادگی لازم را دارید و کسی درگیر تنشی نیست. با انتخاب یک مکان مناسب وقت بگذارید و مسئله را مطرح کنید.
- احساس خود را بیان کنید. توضیح دهید که چرا چنین احساسی پیدا کردهاید. مقاله «زبان زندگی – نیازها و احساسها» را مطالعه کنید.
- اجازه دهید طرف مقابلتان هم صحبت کند. به او احترام بگذارید. او را بشنوید. حرفش را قطع نکنید و مورد قضاوت قرارش ندهید.
- سعی کنید راه مشترکی پیدا کنید. آیا ممکن است هر دو به هم نزدیک شده و یک حد وسط که هر دو از آن راضی باشند را انتخاب کنید. یا ممکن است هر کس هدف و نیت خود را به خوبی توصیف کند. گاهی اوقات هدف یکسان است اما دو نفر از راههای متفاوتی به آن هدف میرسند. چه بهتر که کودک با روشهای مختلف حل مسأله آشنا شود.
- اگر واقعا هیچ راهی برای رسیدن به توافق وجود ندارد، از نفر سومی کمک بگیرید. فرد مناسبی انتخاب کنید. اگر موضوع پزشکی است از یک متخصص اطفال کمک بگیرید. اگر نیاز به مشاوره دارید به یک روانشناس مراجعه کنید. و از آنها بخواهید که به شما کمک کنند.
در آخر بدانید که در روند فرزندپروری روش مطلقا درست وجود ندارد. همه چیز به شما، کودک شما و فرهنگ خانوادگی شما بستگی دارد. مهمترین چیز این است که بدانید شما دارید در مورد عزیزترینتان صحبت میکنید. پس دست از اختلاف بردارید و سعی کنید همدیگر را کامل کنید. تا در این راه کل خانواده بهرهمند شود.